CALOMINAL

60 tabletek

Opakowanie 60 tabletek

Działanie

Zawarty w wyrobie chitozan posiada zdolność do wiązania dużych ilości lipidów. Nie ulega on strawieniu i razem ze związanymi tłuszczami zostaje wydalony z organizmu. Dzięki swoim właściwościom wyrób medyczny Calominal zmniejsza ilość tłuszczów wchłanianych z pożywienia, a tym samym ilość dostarczanych do organizmu kalorii. Dodatkowo wyrób ogranicza również ilość przyswajanego z pożywienia cholesterolu. Poprzez swoje działanie Calominal wspomaga redukcję i kontrolę masy ciała.

Calominal wspomaga:

Leczenie nadwagi

• Kontrolowanie masy ciała

• Zmniejszenie przyswajania cholesterolu

Dawkowanie

Calominal należy stosować zgodnie z zaleceniami zawartymi w instrukcji użycia. W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Redukcja wagi ciała: przyjmować 2 razy dziennie po 2 tabletki.
Kontrola wagi ciała: przyjmować 2 razy dziennie po1 tabletce.

Wyrób należy przyjmować tylko do dwóch głównych posiłków. Aby zapewnić pokrycie zapotrzebowania organizmu na witaminy rozpuszczalne w tłuszczach (A, D, E i K) oraz podstawowe kwasy tłuszczowe należy spożywać przynajmniej jeden posiłek zawierający wysokowartościowe oleje i tłuszcze.

Tabletki należy popijać przynajmniej 250 ml wody. W czasie stosowania wyrobu medycznego Calominal zaleca się przyjmowanie co najmniej 2-3 litrów płynów dziennie.

Dla uzyskania optymalnych efektów stosowanie wyrobu powinno być połączone z aktywnością fizyczną oraz ze zdrowym odżywianiem. Ostrzeżenia specjalne i zalecane środki ostrożności: Nie stosować w przypadku uczulenia na produkty ze skorupiaków, ryb lub mięczaków lub na którykolwiek ze składników wyrobu. W okresie ciąży i karmienia piersią należy zrezygnować z leczenia nadwagi lub prowadzić je pod ścisłą kontrolą lekarza. Nie stosować u dzieci w wieku do 3 lat. U dzieci powyżej 3 lat oraz młodzieży wyrób można stosować wyłącznie po konsultacji z lekarzem. Osoby w wieku powyżej 80 lat nie powinny odchudzać się bez zgody lekarza. Nie stosować w przypadku, gdy wskaźnik masy ciała (BMI) jest niższy niż 18,5. Osoby, u których występują zaburzenia trawienia (zaparcia, osłabienie perystaltyki jelit, stan po operacji jelita) lub zaburzenia przemiany materii oraz osoby przyjmujące leki ograniczające perystaltykę jelit powinny skonsultować z lekarzem możliwość stosowania wyrobu Calominal. Nie stosować wyrobu Calominal jednocześnie z lekami lipofilowymi (np. doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, witaminami A, D, E i K, niektórymi antybiotykami). Należy zachować odstęp co najmniej 4 godzin między przyjęciem leków a przyjęciem wyrobu Calominal. Jeśli leki są przyjmowane długotrwale przed zastosowaniem wyrobu Calominal należy skonsultować się z lekarzem. Wyrób nie ma zdolności wiązania, innych niż tłuszcze, składników pożywienia, takich jak białko, cukier, węglowodany czy alkohol.

Czym jest nadwaga?

Nadwaga to stan, w którym organizm gromadzi tkankę tłuszczową w nadmiernych ilościach, znacznie przekraczających jego aktualne zapotrzebowanie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Z punktu widzenia fizjologii, tkanka tłuszczowa pełni w organizmie istotne funkcje. Przede wszystkim pozwala na gromadzenie zapasów energii dostarczanej z pożywieniem, ochrania organizm przed nadmiernymi wahaniami ciepłoty ciała zapobiegając przegrzaniu lub zbyt szybkiemu wychłodzeniu, ma wpływ na prawidłowe działanie układu immunologicznego oraz wpływa na insulinooporność (czyli niewrażliwość tkanek na działanie insuliny).

Za każdym razem energia dostarczana organizmowi wraz z pokarmem jest na bieżąco zużywana na wszystkie niezbędne procesy w celu zapewnienia prawidłowego działania organizmu. Gdy jednak ilość przyjmowanej energii jest zbyt duża w stosunku do aktualnego zapotrzebowania, organizm magazynuje jej zapasy w tkance tłuszczowej. Jeśli taki stan zdarza się zbyt często i trwa przez długi okres, dochodzi do rozwoju nadwagi. Skutkuje to powstaniem niekorzystnych zmian metabolicznych, które w efekcie zaburzają prawidłowe działanie całego organizmu.

Nadmiar tkanki tłuszczowej, zależnie od płci, wykazuje tendencję do gromadzenia się w typowych miejscach. U kobiet zwykle jest to okolica brzucha, pośladków i ud. U mężczyzn dominuje rejon jamy brzusznej. Z reguły, bez względu na płeć, znaczna nadwaga stanowi istotny problem nie tylko natury zdrowotnej (zwiększając ryzyko rozwoju wielu schorzeń), ale także problem estetyczny istotnie obniżający poziom samoakceptacji.

Leczenie nadwagi

Postępowanie terapeutyczne w przypadku nadwagi zależy przede wszystkim od przyczyn leżących u podstaw jej występowania oraz ogólnego stanu zdrowia organizmu. Samodzielna walka z dodatkowymi kilogramami może być podejmowana głównie, gdy ich nadmiar nie wykazuje związku z przebiegiem choroby (np.: zespołu policystycznych jajników, zespołu Cushinga). Przy podejmowaniu próby zrzucenia nadwagi warto ustalić cele, które nami kierują. Najlepiej by były one łatwo osiągalne i realne do wykonania. Inaczej bowiem zmotywowana do zerwania z dodatkowymi kilogramami będzie dwudziesto‐ i trzydziestolatka (dążąca przed wszystkim do osiągnięcia wymarzonej sylwetki, zbliżonej do aktualnego kanonu piękna), inaczej osoba w dojrzałym wieku walcząca z nadwagą często towarzyszącą zmianom hormonalnym związanym z menopauzą. Pierwsza grupa jako główny cel działania widzi jedynie spadek masy ciała, podczas gdy osoby nieco starsze doceniają także zdrowotne skutki walki z nadwagą. Gdy walka z dodatkowymi kilogramami podejmowana jest samodzielnie warto stosować kilka prostych zasad.

1. W takim przypadku najważniejsza jest przede wszystkim modyfikacja nawyków żywieniowych – wprowadzenie w pełni zbilansowanej diety dostosowanej do aktualnego zapotrzebowania energetycznego z uwzględnieniem płci, wieku i trybu życia poprzez:

• ograniczenie spożywania słodyczy i wysokokalorycznych przekąsek;

• zmniejszenie ilości potraw tłustych (w tym tych zawierających nasycone kwasy tłuszczowe np. czerwone mięso, jajka), pieczonych lub smażonych i zastąpienie ich daniami gotowanymi;

• wprowadzenie do jadłospisu potraw lekkostrawnych i mniej tuczących, zawierających więcej ryb, niskotłuszczowego nabiału, świeżych owoców i warzyw;

• ograniczenie spożywania soli zarówno w postaci przyprawy samodzielnie dodawanej do potraw, ale także tej zawartej w kupowanych gotowych produktach;

• spożywanie posiłków w regularnych odstępach w 4‐5ciu niezbyt obfitych porcjach;

• gaszenie pragnienia niegazowaną wodą mineralną zamiast kolorowymi gazowanymi napojami;

• unikanie stosowania niezwykle restrykcyjnych diet i głodzenia, które prowadzą do szybkiego spadku masy ciała w krótkim okresie. Wiąże się to z wystąpieniem negatywnego efektu jo‐jo, który prowadzi do nadrobienia straconych kilogramów.

2. Istotne jest połączenie zmian dietetycznych ze stopniowym zwiększeniem aktywności fizycznej dostosowanej do poziomu występującej nadwagi (np.: spacer, marsz, jogging, nordic walking, pływanie, jazda na rowerze, aerobic). Najważniejsze przy treningu fizycznym jest przede wszystkim:

• dostosowanie tempa i obciążenia do aktualnej wydolności organizmu oraz wybór uprawianej formy zależnie od osobistych upodobań. Aktywność fizyczna w walce z nadwagą powinna mimo wszystko sprawiać przyjemność, a nie być kojarzona wyłącznie z nudnym i ciężkim treningiem odchudzającym. Im lepiej dobierzemy formę i rodzaj ćwiczeń, tym łatwiej będziemy zmobilizowani do ich uprawiania;

• prawidłowe rozgrzanie mięśni i stawów przed rozpoczęciem właściwej części treningu oraz zakończenie ćwiczeń wykonaniem kilku z nich wyciszających (tzw. cool down) na jego końcu;

• regularność podejmowanych ćwiczeń. Aktywność min.2‐3 razy w tygodniu, najlepiej przy zastosowaniu ćwiczeń o umiarkowanym natężeniu przynosi korzyści nie tylko w postaci redukcji nadwagi, ale także wpływu pro zdrowotnego.

3. Zmiany dietetyczne oraz zwiększoną aktywność fizyczną można stosować w połączeniu z przyjmowaniem preparatów farmaceutycznych, które zależnie od zawartych składników, wykazują różne efekty działania. Powszechnie dostępne są środki, które m.in.: przyspieszają przemianę materii, zwiększają tempo procesu spalania tłuszczów czy utrudniają wchłanianie wybranych składników energetycznych. Ich stosowanie może zatem stanowić skuteczne narzędzie wspomagające w walce z dodatkowymi kilogramami.

4. Jeśli tendencja do nadmiernego gromadzenia tkanki tłuszczowej wykazuje związek z aktualnym postępowaniem terapeutycznym (czyli jest np. efektem ubocznym przyjmowanych leków) należy podzielić się spostrzeżeniami z lekarzem w celu rozważenia wprowadzenia odpowiednich zmian.

5. Gdy jednak walka z nadwagą nie przynosi pożądanych efektów i dojdzie do rozwoju otyłości, zwłaszcza otyłości patologicznej (BMI≥40 kg/m2) niekiedy jedyną skuteczną metodą poprawy stanu zdrowia jest wdrożenie leczenia chirurgicznego. W takich przypadkach, gdy leczenie zachowawcze (czyli zmiany dietetyczne, terapia farmaceutykami oraz aktywnością fizyczną) nie przynosi oczekiwanych efektów w postaci zmniejszenia nieprawidłowej masy ciała stosuje się różnego typu operacje bariatryczne:

• operacje ograniczające (tj.: laparoskopowe przewiązanie żołądka, laparoskopową rękawową resekcję żołądka), które polegają na zmniejszeniu pojemności żołądka, co prowadzi do ograniczenia objętości przyjmowanych posiłków;

• operacje wyłączające (tj.: wyłączenie żółciowo‐trzustkowe, wyłączenie żółciowo‐trzustkowe z przełączeniem dwunastniczym), które polegają na kontrolowanym zaburzeniu wchłaniania składników pokarmowych poprzez wyłączenie konkretnego odcinka przewodu pokarmowego z pasażu treści pokarmowej.