Medel FAMILY EVO:

zestaw do nebulizacji z cichym kompresorem tłokowym

przyspieszona nebulizacja 2 ml w 5 min

wyposażony w nowy nebulizator EVO - gwarantujący szybką i zarazem efektywną nebulizację

MMAD 3,16 μm wg. polskiej normy PN-EN 13544-1

niezwykle prosta obsługa

wytrzymały inhalator dla całej rodziny

• OPTYMALNA WIELKOŚĆ CZĄSTKI DLA DZIECI I DOROSŁYCH

•  90 % LUDZI

Przykłady zastosowania inhalatora

Górne drogi oddechowe: przewlekłe stany zapalne i alergiczne nosa, gardła i krtani w tym szczególnie nawracające zapalenie zatok przynosowych.

Płuca i oskrzela: przewlekłe i nawracające zapalenia oskrzeli, astma oskrzelowa, stany po zapaleniach płuc...

Leki: Budesonid, Pulmicort, Flixotide, Berodual, sól fizjologiczna...

Pacjent: dzieci, dorośli, senior, podeszły wiek, niemowlęta (z dodatkową maską)

uchwyt zintegrowany z obudową

saszetka na akcesoria ułatwiająca przechowywanie

kompletny zestaw (kompresor, maska dla dzieci, maska dla dorosłych, ustnik, końcówka do nosa, przewód powietrzny, zapasowy filtr powietrza, saszetka na akcesoria)

5 lat gwarancji                 dla całej rodziny

saszetka na akcesoria   niezwykle cichy - tylko 55 db

Nowoczesny inhalator i nebulizator

Ultra-kompaktowy system kompresorowy do inhalacji całej rodziny MEDEL FAMILY EVO. Ciekawy wygląd, bogate wyposażenie oraz łatwość użycia czyni go idealnym inhalatorem do stosowania w domu. MEDEL FAMILY EVO wyposażony jest w nebulizator EVO, który gwarantuje skuteczność, szybkość i oszczędność leku.

Bogate wyposażenie w standardzie:

• maski dla dzieci i dorosłych
• filtry
• przewód do inhalacji
• nebulizator
• ustnik

Inhalator pneumatyczny tłokowy (tzw. inhalator sprężarkowy) MEDEL FAMILY EVO to najnowszy model 2014/2015 wśród dostępnych inhalatorów rodzinnych. Przeznaczony jest do terapii aerozolowej i wszelkiego rodzaju inhalacji, nebulizacji soli fizjologicznej oraz najpopularniejszych leków np. zawierających Budenoside czyli Budesonid, Pulmicort czy Miflonide.

Kompleksowe wyposażenie MEDEL FAMILY EVO pozwala na poprawę efektywności każdej inhalacji, w zestawie z inhalatorem znajduje się nebulizator EVO, końcówka do nosa, ustnik oraz dwie maseczki. Komfort inhalacji i przechowywania urządzenia w każdych warunkach zapewnia 2 metrowy kabel, przewód powietrzny oraz zapasowy filtr.

UWAGA! Nebulizator składa się z przezroczystego pojemnika na lek i niebieskiego stożka przewodzącego (rozpylacza). Części nebulizatora NIE są sprzedawane osobno.

Specyfikacja techniczna:

• Zasilanie: 230 VAC 50 Hz
• Minimalna objętość napełnienia: 2 ml
• Maksymalna objętość napełnienia: 8 ml
• Szybkość nebulizacji: 0,4 ml/min
• Maksymalne ciśnienie: 2,2 bara
• Poziom dźwięku: 55 dBA
• tryb pracy: 30 min. włączone / 30 min wyłączone
• CE0123

Właściwości aerozolu :

• Przepływ: 5.31 l/min
• Dostarczanie aerozolu: 0.171 ml
• Odsetek dostarczania: 0.082 ml/min
• Wielkość cząstek (MMAD): 3.16 μm

Warunki środowiskowe:

Przechowywanie:

• Temperatura: MIN -25°C MAX +70°C
• Wilgotność powietrza: MIN 10% RH - MAX 95% RH
• Ciśnienie atmosferyczne: 700 hPa - 1060 hPa

Działanie:

• Temperatura: MIN +10°C - MAX +40°C
• Wilgotność powietrza: MIN 10% RH - MAX 95% RH
• Ciśnienie atmosferyczne: 700 hPa - 1060 hPa

Ogólne wymagania bezpieczeństwa EN 60601-1 Kompatybilność elektromagnetyczna zgodnie z EN 60601-1-2

Urządzenie jest Wyrobem Medycznym Klasy IIa zgodnie z Dyrektywa? Europejska? 93/42/EWG "Wyroby medyczne".

Spodziewany czas eksploatacji: 1000 godzin

Urządzenie Klasy II w stosunku do ochrony przed porażeniem elektrycznym.

Nebulizator, ustnik, maski i widełki są częściami typu BF.

Urządzenie nie jest chronione przed strugami cieczy.

Urządzenie nie nadaje się do użycia w obecności mieszanek anestetycznych łatwopalnych w obecności powietrza, tlenu lub tlenku dialogu.

Urządzenie do użycia przerywanego (30 min WŁĄCZONE / 30 min WYŁĄCZONE).

Urządzenie nie nadaje się do zastosowania w anestezjologii i wentylacji płuc.

Definicja nebulizacji

Nebulizacja jest rodzajem terapii inhalacyjnej, której celem jest bezpośrednie dostarczenie aerozolu do podrażnionych lub zmienionych chorobowo dróg układu oddechowego. Zalecana jest zarówno w profilaktyce, jak i w leczeniu chorób układu oddechowego (np. w astmie).

Inhalacja a nebulizacja

Pojęcia inhalacja i nebulizacja często stosowane są wymiennie, podobnie jak inhalator i nebulizator. Brak usystematyzowanej nomenklatury utrudnia poszukiwanie potrzebnych informacji z zakresu aerozoloterapii w internecie czy literaturze. Sprawia również, że osoby stające przed koniecznością zakupu urządzenia są zdezorientowane i nie wiedzą, które powinny wybrać.

Inhalacja jest pojęciem o szerszym znaczeniu niż nebulizacja. Wdychanie pary z naczynia z wrzącą wodą, inhalacje mające na celu aromaterapię, korzystanie z inhalatorów proszkowych czy ciśnieniowych należą do inhalacji, ale nie nebulizacji. Do wykonania zabiegu nebulizacji, niezbędny jest nebulizator, czyli pojemnik na lek, w którym następuje przekształcenie leku znajdującego się w fazie ciekłej w mgiełkę.
 

Kiedy stosować nebulizację?

Nebulizacja jest rodzajem inhalacji, z której można korzystać w różnych celach. Zalecana jest zarówno w profilaktyce, antybiotykoterapii i leczeniu chorób układu oddechowego. Coraz większe zainteresowanie świata nauki nebulizacją sprawia, że poznajemy jej kolejne zastosowania. Prognozuje się, że za kilka lat nebulizatory będą służyć również cukrzykom do podawania insuliny. 

Rodzice często zmagają się z nieustającym chorowaniem swoich pociech. Kiedy wreszcie zostanie wyleczona jedna infekcja, po chwili pojawia się kolejna. Aby uniknąć choroby lub zaostrzenia jej objawów, warto przygotowywać dziecku inhalacje z soli fizjologicznej. Przyczyni się to do nawilżenia śluzówki, zapobiegnie namnażaniu się bakterii a także pomoże odblokować zatkany katarem nosek i przyniesie ulgę.  

Z nebulizacji powinno się korzystać również u pacjentów, u których pojawia się potrzeba podawania dużych dawek leków działających miejscowo w drogach oddechowych lub leków, które są dostępne jedynie do stosowania w nebulizatorach. Nebulizatory nie wymagają od pacjenta koordynacji. Idealnie sprawdzają się u dzieci a także osób, które nie są w stanie wykonać głębokiego wdechu lub nie mają koordynacji oddech-ręka, która jest niezbędna w przypadku niektórych inhalatorów.

Poniżej przedstawione zostały choroby, w których powinno się nebulizować pacjentów (zgodnie z zaleceniami Polskiego Konsensusu Nebulizacyjnego).

Choroby dolnych dróg oddechowych

• astma,

• POChP,

• mukowiscydoza z objawami płucnymi,

• zapalenie oskrzeli (przewlekłe lub nawracające),

• zapalenie oskrzelików,

• rozstrzenie oskrzeli,

• zespół nieruchomych rzęsek,

• nawilżenie dróg oddechowych u chorych wentylowanych mechanicznie.

Choroby górnych dróg oddechowych:

• przewlekły nieżyt nosa i gardła,

• zapalenie zatok przynosowych przewlekłe lub ostre,

• zespół krupu – ostre podgłośniowe zapalenie krtani, bakteryjne zapalenie krtani, tchawicy i oskrzeli.

Inne choroby:

• nadciśnienie płucne,

• zapalenie płuc u chorych z obniżoną odpornością.

Przeciwwskazania

Nebulizacja jest rodzajem terapii inhalacyjnej, która nie ma żadnych przeciwwskazań do stosowania. Dotyczą one jedynie stosowania konkretnego leku np. w przypadku alergii. Warto natomiast zaprzestać na pewien czas nebulizacji jeśli wokół ust osoby, która korzysta z maseczki, pojawiły się zmiany skórne lub zapalne w obrębie jamy ustnej. Aby zachować ciągłość w zabiegach, dobrym rozwiązaniem jest korzystanie w takiej sytuacji z ustnika.

Skutki uboczne

Nebulizacja nie wywołuje u stosujących ją pacjentów żadnych skutków ubocznych. Ewentualne powikłania mogą wynikać jedynie z negatywnego wpływu na organizm zażywanych leków. Jeśli w trakcie aerozoloterapii pojawią się niepokojące objawy, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Zasady prawidłowej nebulizacji

Dorośli i nastolatki

Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów zestawów do nebulizacji. Kluczowe dla leczenia jest dobranie odpowiedniego urządzenia i umiejętne prowadzenie terapii. Aby osiągnąć pożądany efekt, nebulizację należy wykonywać siedząc prosto. Zalecane jest normalne oddychanie z wykonywaniem raz na jakiś czas głębokiego oddechu i zatrzymywania go na 5-10 sekund. Pomaga to w doprowadzeniu większej ilości leku do płuc. Dla nastolatków i osób dorosłych zalecane jest stosowanie ustnika zamiast maseczki. Używanie maseczki zwiększa ryzyko dostania się leku do nosa lub do oczu, co może spowodować podrażnienie. Poza tym, korzystanie z ustnika jest bardziej komfortowe.

Noworodki i małe dzieci

Różnice pomiędzy nebulizacją dorosłych a noworodków i małych dzieci wynikają z wielu czynników. Po pierwsze nie posiadają jeszcze tak rozwiniętej zdolności myślenia – nie rozumieją jak i w jakim celu wykonywać zabieg. Często uniemożliwiają inhalację reagując płaczem lub ucieczką. Poza tym, ich sprawność fizyczna – brak koordynacji ruchowej, utrudnia przeprowadzenie wielu czynności. Z wieku wynika również niewielki rozmiar dróg oddechowych, częstość oddechów i objętość płuc, przez które dostanie się leku do płuc dziecka jest trudniejsze niż u dorosłych. Nie oznacza to jednak, że nebulizowanie dzieci jest pozbawione sensu, należy tylko odpowiednio dobrać urządzenie i postępować zgodnie z zasadami używania.

Powszechnie uważa się, że od 5. do 6. r. ż. rozwija się koordynacja ruchowa. Dziecko w tym wieku potrafi kontrolować oddech, ruch rąk i odpowiednio użyć inhalatora. W przypadku nebulizatorów występuje duże ułatwienie – urządzenie nie wymaga współpracy ze strony człowieka. Brak koordynacji oddech-ręka nie jest więc przeszkodą do wykonania prawidłowo zabiegu.

Doświadczenia w dziedzinie nebulizacji wskazują, że u dzieci do 3. r. ż. zdecydowanie lepiej niż ustnik sprawdza się maseczka. Powinno się jej używać do momentu aż dziecko nie jest w stanie korzystać wygodnie i skutecznie z ustnika. Przez pewien czas mówiło się, że w przypadku płaczącego lub odsuwającego się dziecka, należy trzymać ustnik w jego pobliżu. Najnowsze doświadczenia wykazują jednak, że taki sposób inhalacji jest nieskuteczny.

Bardzo ważne jest dokładne zapoznanie się z instrukcją producenta oraz uzyskanie porady od lekarza jak wykonywać inhalację, żeby uzyskać jak najlepszy efekt. Nie wolno zapominać, że nebulizowane dziecko musi pozostać w trakcie zabiegu pod opieką rodzica bądź opiekuna.